WYSPA KUKURYDZY | 31 marca 19:30

SYNOPSIS

 Wyspa Kukurydzy”, gruziński zdobywca Oscara, nie potrzebuje słów, żeby opowiedzieć wciągającą historię. Ten ascetyczny dramat zawiera zaledwie kilkanaście linijek dialogów. Zachwyceni krytycy określają reżysera tego filmu, Giorgiego Ovashvili mianem nowego Andrieja Tarkowskiego, Roberta Bressona, a nawet… Williama Szekspira.

Akcja tego świetnie przyjmowanego, uhonorowanego Kryształowym Globem, główną nagrodą prestiżowego festiwalu w Karlowych Warach, filmu przenosi widza na początek lat 90. XX wieku, kiedy między Abchazją i Gruzją toczy się wojna. Każdej wiosny rzeka Inguri przynosi z Kaukazu żyzną glebę, z której formuje małe wyspy dokładnie na granicy zwaśnionych krajów. Uważane za ziemię niczyją są rajem dla dzikiej przyrody. Ale jak się okazuje, mogą też stać się nim dla człowieka.

 Akcja tego filmu zaczyna się, kiedy rolnik Abga próbuje podporządkować sobie jedną z wysp. Abchaz buduje prowizoryczny dom dla siebie i nastoletniej wnuczki, następnie zaś obsadza żyzną ziemię kukurydzą. Otoczeni przez patrole wojskowe z obu stron samotni mieszkańcy żyją w oderwaniu od tego, co dzieje się na lądzie. Interesuje ich jedynie ich prywatny mikrokosmos. Nie są jednak w stanie odciąć się zupełnie od świata, szczególnie, że na wyspie dojrzewa nie tylko kukurydza, ale też wnuczka, która przekształca się w kobietę. Kiedy ta pozna młodego, gruzińskiego żołnierza, idylla kukurydzianej wyspy dobiegnie końca.

Kandydat Gruzji do Oscara 2015
 

2014 – 49. Festiwal Filmowy w Karlowych Warach, Grand Prix Kryształowy Glob; nagroda jury ekumenicznego

2014 – 19. Split Film Festival, Grand Prix

2014 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Marino, nagroda dla najlepszego reżysera, nagroda dla najlepszej aktorki (Mariam Buturishvili) 2014 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Montpellier, Grand Prix Złota

Antygona; nagroda publiczności; nagroda krytyki; nagroda za najlepszą muzykę
2014 – 27. Festiwal Kina Europejskiego w Atenach, nagroda FIPRESCI

2014 – 23. Kinoshok – Open CIS and Baltic Film Festival, Grand Prize; nagroda za najlepsze zdjęcia

2014 – 24. Festiwal Filmowy w Cottbus. Nagroda publiczności

2014 – 12. Międzynarodowy Festiwal Filmowy „Tofifest”, nagroda publiczności; wyróżnienie jury; nagroda jury studenckiego

2014 – 62. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastian

2014 – 21. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Mińsku „Listapad” 2014 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Arras

2014 – 16. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Bratysławie 2014 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Vancouver

2014 – Londyński Festiwal Filmowy

2014 – 4. Festiwal Filmowy w Abu Dhabi

2014 – 27. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio 2014 – 36. Festiwal Filmowy Noordelijk

2014 – 13. Festiwal Filmowy Pimedate Ööde w Tallinie 2014 – 50. Festiwal Filmowy w Chicago

2014 – 30. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Hajfie 2014 – 20. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Kalkucie

2014 – Scanorama European Film Forum 2015 – Festiwal Filmowy w Palm Springs

Jakie są twoje prywatne związki z Abchazją?

Mam wiele pięknych wspomnień związanych z tym krajem. Z przyjaciółmi spędziłem niejedno lato na abchaskim wybrzeżu Morza Czarnego. Nie da się tego czasu określić inaczej niż jako czyste szczęście. Jednak w sierpniu 1992 roku wspaniałe wakacje zostały przerwane w nieoczekiwany sposób. Podszedł do nas Abchaz z pistoletem, oznajmiając, że mamy się wynosić z jego ziemi, bo jesteśmy Gruzinami, a właśnie wybuchła wojna. 250 tysięcy Gruzinów urodzonych w Abchazji musiało opuścić kraj. Zostawili cały swój dobytek.

Twój film to produkcja międzynarodowa. Pracowali nad nim ludzie z trzynastu krajów. Jak udało ci się nad nimi wszystkimi zapanować?

Nad naszym obozem powiewało trzynaście różnych flag. Porozumiewano się w trzynastu językach. Rezultatem jest uniwersalny i unikalny język: język kina. Przez to, że nad „Kukurydzianą wyspą” pracowali ludzie tak różni, trzeba było znaleźć sposób komunikacji i to, co ich wszystkich łączy. Dzięki temu powstało dzieło ze wszech miar zrozumiałe.

 W jaki sposób znalazłeś wyspę, na której kręciłeś film?

Zjeździłem całą Gruzję w poszukiwaniu takiego miejsca. Mimo dwóch lat nieustannych poszukiwań, nie udało mi się to. Zdecydowaliśmy więc z ekipą, że nie mamy innego wyjścia, jak tylko zbudować sztuczną wyspę. I taka faktycznie powstała na środku dużego zaporowego jeziora.

 Dlaczego zdecydowałeś się nakręcić film na taśmie 35 mm?

W ten sposób uczyłem się robić kino. Dziś taki sposób tworzenia wydaje się cokolwiek problematyczny, ale zwalczanie takich problemów pozwala mi wierzyć w siebie.