Category Archives: marzec 2023

Kameralne studium psychologiczne, poetycka opowieść o samotności, a jednocześnie zbiorowy portret Polaków końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Dwoje przypadkowych podróżnych spotyka się w przedziale sypialnym. Subtelna gra ich emocji – od wzajemnej niechęci do pozbawionej perspektyw bliskości – rozgrywa się na tle stłoczonego w pociągu ludzkiego mikrokosmosu. Pomysł na film podsunęło życie: Jerzy Kawalerowicz jechał kiedyś nad morze w damskim przedziale sypialnym z przeżywającą kryzys kobietą, która przez noc opowiedziała mu historię swojego życia. Reżyser, szukając najlepszego sposobu na filmową wersję tej opowieści, postanowił umieścić niemal całą akcję w pociągu. Trwa ona tyle, ile kurs nocnego ekspresu na Hel, a bohaterami są stłoczeni w jego ciasnych wnętrzach pasażerowie. Widz wie o nich tylko tyle, ile dowiedzieć się można o przypadkowych towarzyszach podróży – znudzona małżonkiem kokietka uwodzi kogo może, były więzień obozu koncentracyjnego walczy z bezsennością, stare kobiety jadą na pielgrzymkę, wakacyjny podrywacz poluje na zdobycz. Punktem zwrotnym wydaje się moment pojawienia się milicji i informacja, że w pociągu znajduje się morderca… Film z jednej strony jest grą konwencjami thrillera i melodramatu, z drugiej – rodzajem pełnego niedopowiedzeń, poetyckiego szkicu. Melancholijny nastrój współtworzy muzyka, zwłaszcza balladowa wokaliza Wandy Warskiej stanowiąca motyw przewodni filmu. Ze współczesnej perspektywy nocna podróż to metafora życia, a cały Pociąg to nostalgiczny powrót do najlepszego okresu w historii polskiego kina.

---

Seans z cyklu: „Krótka historia polskiego kina”.

Zestaw 10 wybitnych filmów polskiej kinematografii w pięknych, zrekonstruowanych cyfrowo kopiach, wyselekcjonowany przez Tomasz Kolankiewicza – dyrektora artystycznego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Każdy film będzie poprzedzony wstępami w formie wykładu wideo prezentuje sylwetkę twórcy/twórczyni, wprowadza w tematykę dzieła, przybliża realia polityczno-społeczne jego powstania.

Seans z cyklu: Pedagogiczne Wieczory Filmowe, we współpracy z Akademią Nauk Stosowanych/ KN Pedagogia

Ekspert: Piotr Klimczyk – psycholog, badacz i praktyk. Akademicko zajmuje się cyberpsychologią z naciskiem na tożsamościotwórcze aspekty gier wideo oraz relacją między mediami społecznościowymi, a jego użytkownikami, psychologią narracyjną i psychologią wychowawczą. W praktycznym wymiarze pracy jako psycholog szkolny wspiera w procesie dorastania uczniów Szkoły Podstawowej nr 4 w Skierniewicach oraz prowadzi psychoedukację i poradnictwo wychowawcze dla ich rodziców i rady pedagogicznej. Autor artykułów naukowych (publikowanych w m.in. Polskim Forum Psychologicznym, Kulturze i Wychowaniu), rozdziałów w monografiach (wydanych przez wydawnictwo Difin i wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama  Mickiewicza) oraz organizator konferencji naukowych.

Młody ojciec Calum i jego córka Sophie wyjeżdżają razem do tureckiego kurortu. Podczas wspólnych wakacji stają się sobie bliżsi niż kiedykolwiek. „Aftersun” to pełnometrażowy debiut reżyserski Szkotki Charlotte Wells, inspirowany jej własną historią. Wells porusza w nas najczulsze struny, budując swój film z nostalgicznych impresji i ulotnych emocji związanych z autentycznym wyjazdem wakacyjnym z ojcem do tureckiego kurortu w latach 90. Reżyserka opowiada o dojrzewaniu i o byciu sobą w relacji dziecka z rodzicem. Jednym z producentów „Aftersun” jest Barry Jenkins, nagrodzony Oscarem za „Moonlight”. W tle słyszymy muzyczne hity lat 90. – od „Macareny”, przez „Losing My Religion”, aż po wymowny utwór „Under Pressure” w wykonaniu Davida Bowiego i Freddiego Mercury’ego (jedna  z najbardziej poruszających scen tańca we współczesnym kinie).

Nominowany do Oscara za swoją zachwycająca rolę Paul Mescal w fenomenalnym duecie z debiutującą na wielkim ekranie Frankie Corio, którą okrzyknięto odkryciem roku.

Czarny koń sezonu nagród, już ponad 200 nominacji i wyróżnień; m.in. nominacja do Oscara, 7 nagród BIFA, w tym dla Najlepszego Filmu, 4 nominacje BAFTA, 4 nominacje Gotham Awards, 5 nominacji Film Independent Spirit Awards.

Ostatnie lato młodości, wolności i beztroski w rytmie hip-hopu i w cieniu zbliżającej się dorosłości. Upalne lato, leniwie płynący czas, hip-hopowy freestyle, chłopaki z tatuażami i zalotne dziewczyny, z którymi lepiej nie zadzierać. Tak właśnie wygląda miejsce z czasów młodości, do którego wraca Tymek – student warszawskiej Akademii Muzycznej przygotowujący się do rozpoczęcia światowej kariery jako pianista. Jest tu też jego matka oraz brat Jacek i koledzy z dawnych dni przesiadujący na osiedlu. Tymek pojawia się tu jednak tylko na chwilę – po wakacjach rusza na zachód Europy, gdzie otrzymał stypendium. Ta krótka wizyta w zupełności wystarczy, aby poznał centralny punkt spotkań lokalnej młodzieży jakim jest nowo powstały bar z kebabem. Chłopaki z osiedla dobrze żyją z obcokrajowcami, ale są drobne wyjątki. Z czasem konflikt zaostrza się. Spirala strachu i zagrożenia zaczyna się nakręcać, a Tymek znajdzie się w samym jej centrum. Uhonorowany na 79. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji Nagrodą Specjalną Jury Orizzonti, inspirowany prawdziwymi wydarzeniami pełnometrażowy debiut Damiana Kocura – laureata ponad stu wyróżnień za swoje wcześniejsze filmy krótkometrażowe. „Chleb i sól” zdobył także trzy nagrody specjalne na 47. FPFF w Gdyni – Nagrodę Dziennikarzy, Nagrodę Jury Młodzieżowego oraz Don Kichota, czyli Nagrodę Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych a także statuetkę dla Najlepszego Reżysera na 59. Golden Orange Film Festival w Antalyi i Nagrodę Publiczności na 16. All About Freedom Festival w Gdańsku. W jednej z głównych ról wystąpił Tymoteusz Bies – utalentowany uczestnik Konkursu Chopinowskiego i wykładowca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, a partnerują mu m.in. znani z hip-hopowej sceny Bartosz „Intruz” Olewiński i Wojciech „TPS” Walkiewicz.

Nominowane do Oscara i nagrodzone Grand Prix w Cannes  „Blisko” Lukasa Dhonta to sensualna, czuła opowieść o przyjaźni dwóch 13-latków. Léo i Rémi uwielbiają spędzać ze sobą czas, ich relacja jest intensywna, spontaniczna, żywa. Jednak głupie plotki, presja rówieśników i zagubienie w świecie, który nigdy nie jest oczywisty, powodują, że Léo zaczyna się oddalać i ranić Rémiego. Nikt we współczesnym kinie nie potrafi pracować z młodymi aktorami tak, jak autor pamiętnej „Girl” – z każdego gestu, spojrzenia, wypowiedzianego słowa kilkunastoletnich aktorów bije prawda. Dhont opowiada o bezradności, która jest nieodłącznym elementem dojrzewania – któż mając 13 lat, potrafi ocenić siłę swoich uczuć i decyzji? 31-letni belgijski reżyser nikogo nie ocenia i kieruje się niezwykłą empatią, która wyróżnia tylko największych humanistów światowego kina. „Blisko” staje się nie tylko pięknie sfilmowaną historią coming-of-age, lecz przede wszystkim uniwersalnym filmem o akceptacji swoich błędów i nauce przeżywania najtrudniejszych, najbardziej bolesnych emocji. „Blisko” to film o bezradności – zarówno dorosłych, jak i dzieci. Bezradności wobec rzeczy, które w życiu nam się przydarzają: silnych uczuć, namiętności, przywiązaniu, samotności, śmierci, straty. Ale produkcja Lukasa Dhonta mówi też o tym, jak jesteśmy sobie nawzajem potrzebni i o tym jak bliskość, szczerość, wzajemna czułość, pozwalają – choć do pewnego stopnia – radzić sobie z tragedią.

To film, który skłania do refleksji na temat relacji międzyludzkich, przyjaźni oraz tytułowej bliskości. Reżyser otwiera przed widzami szczególny, wspaniały świat, w którym ludzie są ze sobą blisko, a mężczyźni nie boją się okazywać emocji i ronić łez.

Fragment rekomendacji Związku Edukatorów filmowych.