Frank 2 września

Frank

Recenzja filmu: „Frank”, reż. Leonard Abrahamson. Janusz Wróblewski

zwiastun

galeria

SYLWETKI TWÓRCÓW

MICHAEL FASSBENDER (Frank)

Urodzony w Niemczech irlandzki aktor (gdy miał dwa lata rodzina przeniosła się do Irlandii – rodzinnego kraju jego matki).

Zaczął występować w wieku 16 lat, a profesjonalne szlify zdobywał w prestiżowej Central School of Speech and Drama w Londynie. Istotny w jego karierze okazał się występ w głośnym mini-serialu Stevena Spielberga i Toma Hanksa Kompania braci, gdzie wcielił się w rolę jednego z żołnierzy. Od tego czasu zaczął się pojawiać w popularnych produkcjach telewizyjnych m.in. w filmie fantasy Rex, w którym zagrał upadłego anioła Azazela oraz Poirot: After the Funeral, jednej z części znanej od ponad 20 lat serii inspirowanej prozą Agathy Christie. Równolegle występował w teatrze. Zagrał w scenicznej wersji Wściekłych psów Quentina Tarantino, a także wcielił się w legendarnego przywódcę irlandzkiego ruchu oporu Michaela Collinsa (Fassbender jest z nim spokrewniony) w sztuce Allegiance. Przełomem w jego karierze filmowej okazał się występ w ekranizacji komiksu 300 (2006), Zacka Snydera, gdzie zagrał jednego z walecznych Spartan. Mimo sukcesu komercyjnego Fassbender nie zrezygnował z występów w ambitniejszym repertuarze. W 2007 roku zagrał niespełnionego malarza Esme, kochanka głównej bohaterki w kostiumowym melodramacie Angel François Ozona. Wielkim sukcesem artystycznym okrzyknięto rolę bojownika IRA Bobby’ego Sandsa, w nagrodzonym w Cannes Głodzie Steve’a McQueena. Aktor specjalnie na jej potrzeby schudł ponad 14 kilogramów doprowadzając swoje ciało do skraju wyczerpania. Film stał się początkiem niezwykle ciekawej artystycznie współpracy Fassbendera i McQueena (właśnie pracują nad trzecim wspólnym filmem). Głód przyniósł Fassbenderowi British Independent Film Award (BIFA) oraz Irish Film and Television Award (IFTA), nagrodę London Film Critics Circle Award, a także wyróżnienia dla najlepszego aktora w 2008 roku na międzynarodowych festiwalach filmowych w Sztokholmie i Chicago. Na tym ostatnim festiwalu wyróżniono go rok później za rolę w filmie Andrei Arnold Fish Tank. Kreacja zapewniła mu także nominacje do nagród BIFA i IFTA a także drugą już w karierze London Film Critics Circle Award.

Fassbender stosuje prawdziwy aktorski płodozmian, starając się nigdy nie powtarzać. W 2009 ponownie spotkał się z twórczością Quentina Tarantino, który zaproponował mu rolę w oscarowych Bękartach wojny. Tam wcielił się rolę brytyjskiego agenta działającego w szeregach nazistów, w czym bardzo przydała mu się biegła znajomość niemieckiego (jego ojciec jest Niemcem). Rok później postanowił przenieść się jeszcze głębiej w przeszłość do czasów imperium rzymskiego. W widowisku historycznym Centurion zagrał legionistę walczącego na tyłach wroga z barbarzyńcami. Rok 2011 okazał się prawdziwą erą Fassbenndera. Aktor pojawił się w wyczekiwanym preqelu komiksowej serii o przygodach mutantów X-Men: Pierwsza Klasa Matthew Vaughna, gdzie wcielił się w postać Erika Lehnsherra, lepiej znanego jako Magneto. Zagrał młodszą wersję postaci, którą w poprzednich częściach kreował Ian McKellen.

Chwilę później mogliśmy oglądać go jako Carla Junga w dramacie Davida Cronenberga Niebezpieczna metoda, gdzie na ekranie partnerowali mu Keira Knightley i Viggo Mortensen. Pojawił się też w nowej ekranizacji klasycznej powieści Charlotte Brontë Jane Eyre. Jednak największe uznanie przyniosło mu kolejne spotkanie ze Steve McQueenem na planie filmu Wstyd. Rola uzależnionego od seksu Brandona przyniosła mu m. in. nagrodę Volpi Cup na MFF w Wenecji, British Independent Film Award (BIFTA), oraz nominację do Złotego Globu. W ostatnich trzech latach mogliśmy go zobaczyć w thrillerze Stevena Soderbergha Ścigana, w którym Fassbender występuje wspólnie z Ewanem McGregorem i Antonio Banderasem oraz w najnowszych filmach Ridleya Scotta Prometeusz oraz Adwokat. Aktor po raz trzeci spotkał się również na planie ze Stevem McQueenem podczas realizacji nagrodzonego Oscarem Zniewolonego.

MAGGIE GYLLENHAAL (Clara)

Jedna z najbardziej obiecujących i utalentowanych młodych aktorek, siostra aktora Jake’a Gyllenhaala. Kiedy w 1999 roku kończyła wydział literatury na Columbia University była już siedem lat po swoim filmowym debiucie w Krainie wód z Jeremym Ironsem i Ethanem Hawkiem.

W 2000 roku zwróciła uwagę widzów rolą Raven w Cecil B. Demented, a dwa lata później zagrała przełomową dla swojej kariery rolę w Sekretarce, która przyniosła jej świetne recenzje, a przede wszystkim nominacje do Złotego Globu, Independent Spirit Award, Boston Film Critics Award, National Board of Review Award czy IFP Award. W 2006 roku zagrała w Sherry, filmie który miał premierę na Festiwalu Filmowym w Sundance,
i który przyniósł jej drugą nominację do Złotego Globu, a rok wcześniej roku nominowano ją do po raz kolejny do Independent Spirit Award za występ w Szczęśliwych zakończeniach. W ostatnich latach zagrała również w Kwestii zaufania z Julianne Moore, Billym Crudupem
i Davidem Duchovnym, World Trade Center Olivera Stone’a, Przypadku Harolda Cricka, Domu nadziei, Adaptacji, Szalonym sercu, czy głośnym i kasowym Mrocznym Rycerzu Christophera Nolana. Gyllenhaal grywa również w teatrze, między innymi w Closer na deskach Mark Taper Forum w Los Angeles czy Antoniuszu i Kleopatrze w Vanborough Theatre w Londynie. W 2004 roku zagrała w Homebody/Kabul Tony’ego Kushnera wystawianym w Los Angeles.

LENNY ABRAHAMSON – reżyser i współscenarzysta

Urodził się w Dublinie w 1966 roku. Już podczas studiowania fizyki i filozofii w Trinity College w swoim rodzinnym mieście realizował krótkie wideoklipy w ramach założonego z Edem Guineyem klubu filmowego. W 1991 roku skończył uczelnię z wyróżnieniem. Jego pierwszy film 3 Joes otrzymał nagrodę dla Najlepszego Europejskiego Filmu Krótkometrażowego na festiwalu w Cork i wyróżnienie na festiwalu krótkich filmów
w Oberhausen. Zanim zdecydował się na pełnometrażowy debiut zrealizował niezliczoną liczbę reklam, gównie w Irlandii i Wielkiej Brytanii. Jego pierwszym filmem była komedia Adam & Paul nagrodzona w 2004 roku na festiwalach w Galway i Sofii. Drugi film, Stacja benzynowa, po raz kolejny napisany wspólnie z Markiem O’Halloranem, dostał się w 2007 roku do selekcji festiwalu w Cannes, wyróżniono go również za najlepszy film, reżyserię, scenariusz i najlepszego aktora podczas wręczania nagród irlandzkiego przemysłu filmowego i telewizyjnego. Jego trzeci film to What Richard Did, który swoją światową premierę miał na festiwalu w Toronto w 2012 roku. Często współpracuje z irlandzką telewizją, obecnie przygotowuje dwa projekty oparte o książki: Room Emmy Donoghue oraz The Little Stranger Sary Waters.

 6,019 total views,  1 views today