IDA |10 lutego

Polska 1962 r. Anna jest w nowicjacie, jako sierota umieszczona w klasztorze pod opieką zakonnic. Matka przełożona namawia ją, by przed święceniami odwiedziła swoją ciotkę, jedyną żyjącą krewną. Ciotka opowiada Annie o jej rodzicach i losach rodziny. Wyznaje jej, że Anna jest żydówką. Decydują pojechad do miejscowości Piaski, gdzie mieszkali dziadkowie i rodzice Anny jeszcze przed wojną. W czasie wojny rodzina była przechowywana przez polskich sąsiadów, ale Wanda podejrzewa, że zostali zabici przez sąsiada. Chce się dowiedzied dlaczego to zrobił i gdzie są ich ciała. W ich rodzinnym domu mieszka teraz syn tego sąsiada, Feliks. Utrzymuje on, że nie wie gdzie jest jego ojciec ale Wanda, sędzia w stalinowskich czasach za pomoc swoich metod wydobywa od niego informacje. Jego ojciec przeprowadził się do innego miasta oddalonego o 60km. Kobiety decydują się tam jechad. W drodze do miasta biorą na stopa młodego chłopaka. Jest nim Lis, który jedzie grac koncert na urodzinach miasta. Kobieta znajduje Szymona w szpitalu. Jest stary i chory. Pamięta żydowską rodzinę, matkę Anny, Różę. Anna jest do niej bardzo podobna. Odnajdują chorego sąsiada, Wanda przepytuje mężczyznę ale załamuje się przy pytaniu o małego chłopca imieniem Tadzio. Anna domyśla się że chodzi o chłopca ze zdjęcia i że jest on synem Wandy. Do hotelu przychodzi Feliks i zawiera umowę z Anną. Pokaże gdzie ich krewni są pochowani w zamian za odrzucenie roszczeo do domu i spokój dla ojca. Anna przysłuchuję się jak zespół Lisa gra na potaocówce. Rodzi się namiastka uczucia pomiędzy młodymi. Jednak Anna wraca do klasztoru, chod nie przyjmuje ślubów. Wanda próbuje prowadzid swoje dotychczasowe życie jednak nadużywa alkoholu i wybiera destrukcyjny model kontaktów z mężczyznami. W koocu popełnia samobójstwo. Anna przyjeżdża na pogrzeb Wandy. Spotyka znowu Lisa. Dobrze się czują razem i spędzają razem noc. Lis sądzi, że Anna z nim zostanie, kiedyś się pobiorą będą mieli dzieci. Ale Anna wychodzi rano. Opuszcza miasto, idzie drogą, swoją drogą …

Ida w 2014 roku została nominowana do Złotych Globów w kategorii Najlepszy film zagraniczny. „Ida” otrzymała Europejską Nagrodę Filmową w kategorii najlepszy film europejski 2014.

2013 – Złota Żaba na festiwalu Camerimage w kategorii najlepszy operator dla Ryszarda Lenczewskiego i Łukasza Żala
2013 – Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w kategorii najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca dla Agaty Kuleszy
2013 – Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w kategorii najlepsze zdjęcia dla Ryszarda Lenczewskiego i Łukasza Żala
2013 – Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w kategorii najlepsza scenografia dla Katarzyny Sobańskiej i Marcela Sławińskiego
2013 – Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w kategorii najlepszy producent dla Ewy Puszczyńskiej i Piotra Dzięcioła
2013 – Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w kategorii najlepszy film
2013 – Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej w sekcji Specjalne Prezentacje na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto
2013 – Nagroda Jury Ekumenicznego na Warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym
2013 – Grand Prix dla najlepszego filmu na Warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym
2014 – Polski Nobel Filmowy na Off Plus Camera 2014
2014 – Srebrne Grono na Lubelskim Lecie Filmowym kategorii Najlepszy film dla Pawła Pawlikowskiego
2014 – Orzeł w kategorii Najlepszy film dla Pawła Pawlikowskiego
2014 – Orzeł w kategorii Najlepsza główna rola kobieca dla Agaty Kuleszy
2014 – Orzeł w kategorii Najlepsza reżyseria dla Pawła Pawlikowskiego
2014 – Orzeł w kategorii Najlepszy montaż dla Jarosława Kamińskiego
2014 – Nagroda Carlo di Palmy dla europejskiego operatora roku Ryszarda Lenczewskiego i Łukasza Żala
2014 – Nagroda Spotlight dla Ryszarda Lenczewskiego i Łukasza Żala
2014 – Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles w kategorii Najlepsza aktorka drugoplanowa dla Agaty Kuleszy
2014 – Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles w kategorii Najlepszy film zagraniczny
2014 – Nagroda Międzynarodowej Federacji Filmowej w sekcji „Specjalne Prezentacje” na festiwalu w Toronto dla Pawła Pawlikowskiego
2014 – Srebrna Kamera dla Ryszarda Lenczewskiego i Łukasza Żala
2014 – Nagroda Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych w kategorii Najlepszy film zagraniczny
2014 – Nagroda Publiczności na drugim Polskim Festiwalu Filmowym w Rzymie
2014 – Europejska Nagroda Filmowa dla Pawła Pawlikowskiego i Rebekki Lenkiewicz za najlepszy scenariusz
2014 – Europejska Nagroda Filmowa dla Pawła Pawlikowskiego jako najlepszego europejskiego reżysera
2014 – Europejska Nagroda Filmowa w kategorii Wybór publiczności
2014 – Europejska Nagroda Filmowa w kategorii Najlepszy film europejski 2014
2014 – Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z San Francisco w kategorii Najlepszy film zagraniczny
2014 – Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z San Francisco w kategorii kinematografia dla Ryszarda Lenczewskiego i Łukasza Żala
2014 – Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Kansas w kategorii Najlepszy film zagraniczny
2014 – Nagroda „Lux Prize” przyznawana przez Parlament Europejski