ŚMIERĆ LUDWIKA XIV | 4 kwiecień godz. 20:00

KUP BILET   

ŚMIERĆ LUDWIKA XIV

Org. tytuł   La mort de Louis XIV
Czas   1 godz. 45 min.
Produkcja   Francja, Portugalia
Gatunek   Biograficzny, Dramat
Reżyseria   Albert Serra
Scenariusz   Albert Serra, Thierry Lounas
Premiera   3 marca 2017 (Polska) 19 maja 2016 (świat)
Opis   Podczas powrotu z wyprawy łowieckiej króla Ludwika XIV przeszywa ostry ból nogi. Otoczony wiernymi poddanymi rozpoczyna ostatnią ziemską podróż.

zwiastun
YouTube Preview Image
zdjęcia
  •   Jean-Pierre Léaud                                                       Ludwik XIV  
      Patrick d’Assumçao   Lekarz Fagon    
      Marc Susini   Kamerdyner Blouin    
      Bernard Belin   Chirurg Maréchal    
      Irène Silvagni   Madame de Maintenon    
      Vicenç Altaió   Brun    
      Jacques Henric   Ojciec Tellier    
      Alain Lajoinie   Pelletier
  •    Albert Serra   reżyser    
      Albert Serra   scenariusz    
      Thierry Lounas   scenariusz    
      Jonathan Ricquebourg   zdjęcia    
      Marc Verdaguer   muzyka    
      Albert Serra   montaż    
      Ariadna Ribas   montaż    
    $related.related Artur Tort   montaż
  • Umarł król, niech żyje Jean-Pierre Léaud! Krytycy po canneńskich projekcjach Śmierci Ludwika XIV pisali, że to życiowa (sic!) rola kultowego aktora francuskiej Nowej Fali, który w Cannes odebrał nagrodę za całokształt twórczości. Jego twarz, dojrzewająca wraz z kolejnymi filmami Truffauta, Godarda, Eustache’a, Tsai Ming-lianga, u Serry zastyga w bezruchu, blednie i ginie w złocie i purpurze tkanin, owinięta absurdalnym kożuchem peruki. Serra stroni od naturalizmu, skupia się na kontraście pomiędzy unieruchomieniem chorego a postępującą nieuchronnie chorobą, pomiędzy ciałem trawionym rozkładem a próbującym utrzymać się w granicach rytuału królewskim gestem. Tworzy sceny inspirowane XVII-wiecznym malarstwem, wypełnione szeptem sług i ciepłym światłem świec. Scenariusz oparty na raportach medycznych i pamiętnikach Saint-Simona zdaje relację z ostatnich dni Króla Słońce, umierającego z powodu gangreny w obecności bezradnych medyków. Jak zwykle u Serry, czołowego neomodernisty europejskiego kina, kontekst historyczny jest zaledwie pretekstem do opowiedzenia w duchu Bressonowskiego „kina czystego” o uniwersalnych aspektach ludzkiego życia. 

  • brak informacji

 2,471 total views,  1 views today